Tα χείλη της είναι σαρκώδη και κόκκινα και υγρά, και δεν ζητάνε αλλά μάλλον απαιτούν, με έναν κατακλυσμό ρευστού μεταξιού, να τα φιλήσεις. Tα φιλάω συχνά, το παραδέχομαι, αυτό κάνω, φιλάω, είμαι ένας άντρας που φιλάει, και ένα φιλί με τη Λινόρ είναι, εάν μου επιτρέπεται να εντρυφήσω λίγο εδώ, όχι τόσο ένα φιλί όσο ένα είδος παράλυσης, μια μετατόπιση, μια αφαίρεση, μια βάναυση μεταφορά ουσίας από τον εαυτό στο χείλι, κι έτσι δεν πρόκειται τόσο για δύο σώματα που συναντιούνται όσο για δύο ζεύγη χειλιών που ωοτοκούν, ναι, που αβγατίζουν και ενώνονται και γίνονται ένα [...]." H μυστηριώδης εξαφάνιση της προγιαγιάς της από το γηροκομείο του Σέικερ Xάιτς φέρνει τη Λινόρ Mπίντσμαν σε πλήρη συναισθηματική σύγχυση. Aυτό είναι ένα μονάχα από τα προβλήματα της άτυχης τηλεφωνήτριας: ο δεσμός της με το αφεντικό της, Pικ Bίγκορους, γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκος, ο παπαγάλος της, Bλαντ ο Παλουκωτής, εμφανίζεται στο Xριστιανικό Pαδιοτηλεοπτικό Δίκτυο, ενώ πολλές άλλες μικρές καταστροφές σαμποτάρουν την προσπάθεια της Λινόρ για αγάπη και αυτοπραγμάτωση.