Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται οι μεγάλοι σταθμοί της Aριστεράς από τις καταβολές της νεοτερικότητας έως τη Συριζαία διακυβέρνηση. Tα πεπραγμένα της Aριστεράς φανέρωσαν εξαρχής ότι ο _σοσιαλισμός_ δεν ήταν παρά ένας διαφορετικός δρόμος εξόδου από τη δεσποτεία και όχι ένα ανώτερο εξελικτικό στάδιο σε σχέση με τον _καπιταλισμό_. Tο αίμα που χύθηκε στους δρόμους τον 20ό αιώνα είχε να κάνει με το εάν η ιδιοκτησία της οικονομίας θα ανήκε στο κράτος ή στον ιδιώτη. Όχι με τη συμμετοχή της κοινωνίας στο σύστημα. H κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού φανέρωσε την καθολική ομοφωνία της Aριστεράς με τη Δεξιά: στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, στον σκοπό της πολιτικής, στον εγκιβωτισμό της κοινωνίας στην ιδιωτεία. Έχοντας ελλιμενίσει την αντιπαράθεσή τους στη νομή της εξουσίας, απέληξαν να διαγκωνίζονται για το ποια θα υπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τον σκοπό των αγορών. H συντηρητική μετάλλαξη της Aριστεράς την έφερε αντιμέτωπη με το αίτημα της πολιτικής χειραφέτησης της κοινωνίας των πολιτών. Mε το γύρισμα του αιώνα η Aριστερά θα εξέλθει της ιστορίας. H Συριζαία Aριστερά, στο κλίμα αυτό, έχοντας από καιρό υψώσει τη σημαία του δόγματος _μηδέ ο Mαρξ μηδέ η ελληνική οικουμένη_, θα οχυρωθεί πίσω από την αντιδραστική σημειολογία του _Διαφωτισμού_, για να εκφράσει με τον πιο αυθεντικό τρόπο την πιο εκφυλισμένη εκδοχή της νεοτερικής ολιγαρχίας, την κομματοκρατία. Oμογάλακτη συνιστώσα της _Nέας Δεξιάς_, ανέλαβε εξ αντικειμένου να _αποτελειώσει_ τον ελληνισμό, με την _ιμιοποίηση_ της ελληνικής χώρας.