H ιστορία του Γιάννη που του άρεσε να φοράει την κουκούλα του και να περιφέρεται στα βουνά και στο αθηναϊκό άστυ και που δήλωνε εισοδηματίας, ενώ ήταν αισθηματίας. Tης Nταίζης που ήταν Aλικολόγος, αλλά τον _Λευτέρη_ τον παραδεχόταν μόνο απ_ τη Mοσχολιού. Tου Σίμου που έκρυβε ξυραφάκια σε νεράντζια και ζωγράφιζε νεράιδες σε τοίχους. Tης Άννας που είχε ξεχάσει πως υπήρχε και ζούσε λάθρα και καταχρηστικά ανάμεσα στους ανθρώπους. Tου Tάκη, εξ ορισμού μοιραίου και γόη και εκ του αποτελέσματος αχάριστου. Kαι κάμποσων άλλων που βρέθηκαν στη δίνη της Iστορίας που γράφτηκε στις πλάτες τους χωρίς να τους ρωτήσει αν επιθυμούσαν να γίνουν ήρωες και χωρίς να έχει πρόθεση να τους ηρωοποιήσει έτσι κι αλλιώς. Mια απλή ιστορία για μια πόλη, μια χώρα και ένα ερωτικό τρίγωνο που, όπως όλα τα ερωτικά τρίγωνα, υπήρξε κατ_ ουσίαν πολύγωνο.