Αισθάνομαι ενοχή. Μετά από 80 ολόκληρα χρόνια που βρίσκομαι στη ζωή, μόλις τώρα άκουσα να γίνεται λόγος για την ωραιότερη ιστορία του κόσμο. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που σ’ έναν πόλεμο, και μάλιστα Παγκόσμιο, οι απλοί φαντάροι κι εχθροί, παρά τις αυστηρές διαταγές και τη βούληση της πολεμόχαρης εξουσίας έκαναν ειρήνη μεταξύ τους. Πρόκειται για την Ανακωχή των Χριστουγέννων του 1914. Αυτή την ιστορία θα παραθέσω, όπως την αφουγκράστηκα. Θέλω να την κάνω γνωστή σ’ αυτούς που, όπως εγώ, ποτέ δεν την άκουσαν και να τη θυμίσω σ’ αυτούς που την ήξεραν και την ξέχασαν. Ένας αιώνας κοντεύει να κλείσει από τότε που έγινε. Μοιάζει, ωστόσο, σαν να μην έρχεται από το παρελθόν, αλλά από το μακρινό μέλλον. Γι’ αυτό κι εγώ θα την εμπιστευτώ κυρίως στους νέους.