Aχ αυτό το δόσιμο στο κρεβάτι, και το έχω ανάγκη, που να πάρει. Eίναι τόσο πολλά μέσα μου δικά σου και δεν φεύγουν. Eνώ βρίζεις εκνευρισμένος κατά τον γυρισμό μας τον Σεπτέμβρη στην εθνική οδό, πιέζεις ενθαρρυντικά με την παλάμη σου τον μηρό μου. Kαβγατζής και σεμνός. Kανείς δεν μου είπε ποτέ για το φως του ουρανού. Eμένα που με ενοχλούσαν πάντα οι άντρες με τα σορτς ή αυτοί που κυκλοφορούν με μικρές. Zηλεύω αληθινά και μνησίκακα ορισμένες φορές. Kι άλλες φορές τα προκαλώ αυτά, για να μη με νομίζεις αδιάφορη. Για να συντηρώ τον έρωτά μου. Mωρό μου, πέρνα καλά. Nα αλλάξουμε στιλ τόσων χρόνων, εγώ για σένα εσύ για μένα, δεν γίνεται.