Από την κτηνοτροφική μονάδα του Πολύβιου Μπριζολόπουλου, η Μέριλιν η γουρουνίτσα βρέθηκε στη φάρμα της Μαργαρίτας Φιλοζωίδου και της Βίκυς Χορτοφαγοπούλου, μαζί με διάφορα ζώα που, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν της γέμισαν και πολύ το μάτι. Εκεί ζούσε μια κατάμαυρη γαϊδουρίτσα που την έλεγαν Λευκή, μια κατσίκα που ήθελε να είναι αρχηγός, ένα πόνι που όλο έτρεχε σαν αλαφιασμένο, για να ανεμίζει η χαίτη του, και άλλα πολλά. Πώς θα ήταν η ζωή της από εδώ και πέρα; Πώς θα της φέρονταν οι άνθρωποι και τα ζώα της φάρμας; Τι ήθελαν τελικά από εκείνη; Τα γουρουνάκια τραγουδούν και μαθαίνουν το όνομά τους μέσα σε λίγες μέρες. Οι φώκιες είναι πανέξυπνες και αναγνωρίζουν τα μωρά τους από τη μυρωδιά τους. Τα γαϊδούρια έχουν χιούμορ και λατρεύουν τα παιχνίδια. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουμε και αγαπάμε πολύ κυρίως τις γάτες και τους σκύλους. Όμως ο κόσμος των άλλων ζώων, αυτών που δεν ξέρουμε τόσο καλά, είναι εξίσου συναρπαστικός. Οι Ιστορίες με ουρά –ιστορίες αληθινές ή σχεδόν– το αποδεικνύουν.