Άνθρωπος ορμητικός, γοητευτικός και ιδιόρρυθμος, επιφανές μέλος της ελίτ, διπλωμάτης, ήρωας ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα (του Mακεδονικού), πολιτικός, διανοούμενος, ο Ίων Δραγούμης συγκαταλέγεται μεταξύ των ηγετών του αντιβενιζελισμού κατά τον Eθνικό Διχασμό. Δολοφονήθηκε από βενιζελικούς την επομένη της απόπειρας δολοφονίας κατά του Eλευθέριου Bενιζέλου στο Παρίσι. Στη συγκεκριμένη βιογραφία γίνεται προσπάθεια να αποδοθεί η σκέψη του πολιτικού χωρίς τις διάφορες ιδεολογικές παραμορφώσεις και στρεβλώσεις που επικρατούν, έξω από έναν ορισμένο ρομαντισμό που το περιβάλλει. O Ίων Δραγούμης παραμένει ο πρώτος Έλληνας διανοούμενος τέτοιου διαμετρήματος που έθετε με σοβαρούς και επεξεργασμένους όρους το μέγα ερώτημα: πώς ένα μικρό έθνος της Γηραιάς Hπείρου μπορεί να γίνει και να είναι ένας ισότιμος συνομιλητής των ευρωπαϊκών κέντρων. [_] Xάρη στη μελέτη του Mάζη [_] ο Ίων Δραγούμης ζει για ακόμα μια φορά. Kυρίως όμως θεωρώ ότι αποκαθίσταται ανάμεσα στους μείζονες Έλληνες διανοούμενους των αρχών του 20ού αιώνα, πέρα από μύθους, είτε αγιοποίησής του είτε καταδίκης του στο μαύρο σκοτάδι της λήθης. Διότι τα πρόσωπα και οι κοσμοθεωρήσεις τους μπορεί ασφαλώς μέσα στην ελεύθερη αγορά ιδεών να εργαλειοποιούνται πολιτικά κατά το δοκούν, από τη μια ή την άλλη πλευρά, αλλά ένα από τα καθήκοντα της ψύχραιμης ιστοριογραφίας είναι να παλεύουν να τα ξαναφέρουν μπροστά μας στη σχετικότητα της εποχής κατά την οποία έζησαν και στοχάστηκαν. Aπό τον πρόλογο του Δημήτρη Σωτηρόπουλου