«Βγήκε από ένα βαθύ, ζεστό λαγούμι στρωμένο με ξερά φύλλα, κάτω από έναν πλατύ πλαγιαστό βράχο, που τώρα ήταν καταχιόνιστος και είχε γίνει ένα με τη γη. Την είσοδο δεν την έβλεπες, την έκρυβε ένας πυκνός θάμνος βατομουριάς, φορτωμένος με ξερά μαύρα βατόμουρα και κρουσταλλιασμένο χιόνι. Αυτός προστάτευε τη φωλιά από τον παγωμένο αέρα. Τίναξε το τρίχωμά του, ανακλαδίστηκε και οσμίστηκε τον αέρα ανασηκώνοντας το κεφάλι.» Είναι χειμώνας και η γιαγιά ζεσταίνεται στο τζάκι, συντροφιά με τον αγαπημένο της σκύλο, τον Γραίγο. Έξω, στο δάσος, ένας λύκος, ο Σολ, γυρίζει θεονήστικος. Ο Γραίγος μυρίζει τον Σολ και θυμάται πως είναι εχθρός του. Ή μήπως όχι; Η γιαγιά αφήνει φαγητό για τον Σολ δίχως να γνωρίζει ότι είναι λύκος κι ο Γραίγος θυμώνει, ζηλεύει, κι αποφασίζει να βρει τον εχθρό του για να αναμετρηθεί μαζί του. Μήπως όμως τελικά είναι φίλοι ο σκύλος κι ο λύκος; Ένα μαγικό αφήγημα για τις προκαταλήψεις, την ελευθερία και το επικίνδυνο αλλά γοητευτικό ταξίδι προς αυτήν