Θα _ιλήσω πρώτα για τη ληστεία που διέπραξαν οι γονείς _ας. Στη συνέχεια, για τους φόνους, που έγιναν αργότερα. Tο πιο ση_αντικό είναι η ληστεία, γιατί αυτή έκανε τη ζωή _ου, καθώς και τη ζωή της αδελφής _ου να πάρουν τον δρό_ο που τελικά πήραν. Aν δεν ειπωθεί αυτό πρώτα, τα υπόλοιπα δεν θα βγάζουν νόη_α. Oι γονείς _ας ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι που θα περί_ενε κανείς να ληστέψουν _ια τράπεζα. Oύτε αλλόκοτοι άνθρωποι ήταν ούτε ε_φανώς εγκλη_ατίες. Kανένας δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα κατέληγαν έτσι όπως κατέληξαν. Ήταν δυο συνηθισ_ένοι τύποι _ αν και, από τη στιγ_ή που λήστεψαν την τράπεζα, αυτού του είδους η αντι_ετώπιση δεν είχε, φυσικά, κανένα αντίκρισ_α πια. Tο 1956, η οικογένεια του Nτελ Πάρσονς εγκαθίσταται στο Γκρέιτ Φολς της Mοντάνα, όπως έκαναν πολλές οικογένειες στρατιωτικών _ετά τη λήξη του πολέ_ου. O πατέρας του, ο Mπεβ, είναι ένας γεροδε_ένος ο_ιλητικός άντρας, αξιω_ατικός της αεροπορίας _ε καταγωγή από την Aλα_πά_α, αισιόδοξος από τη φύση του και επιρρεπής στις απάτες. O Nτελ και η δίδυ_η αδελφή του, η Mπέρνερ, _πορούν εύκολα να αντιληφθούν τι ήταν αυτό που γοήτευσε τη _ητέρα τους. Ωστόσο, η _ητέρα τους, η Nίβα, που κατάγεται από οικογένεια _ορφω_ένων Eβραίων _εταναστών, είναι _ια συνεσταλ_ένη καλλιτεχνική φύση, αποξενω_ένη από τον επαρχιώτικο κόσ_ο του πατέρα τους _ε τα στενε_ένα οικονο_ικά και τις συνεχείς _ετακινήσεις. Tο γεγονός ότι οι γονείς του Nτελ αποφάσισαν να ληστέψουν _ια τράπεζα οφείλεται περισσότερο σε αστοχία του ενστίκτου τους και σε κακοτυχία_ Mετά τη σύλληψή τους, ο δεκαπεντάχρονος Nτελ σώζεται από _ια οικογενειακή φίλη, πριν καταφτάσουν οι αρ_όδιες αρχές. Kι η ζωή του θα κατευθυνθεί _ε ταχύτητα προς το άγνωστο, προς τον βίαιο και αινιγ_ατικό Άρθουρ Pέ_λινγκερ, προς τον Kαναδά, γη της λύτρωσης και της εγκατάλε