«Η γοητεία του καπιταλισμού εντοπίζεται από τον ιδιοφυή αναρχικό σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ, από ταινία του οποίου δανειστήκαμε τον τίτλο του βιβλίου, στην ''αμαρτία'' ή, αν προτιμάτε, στην ανηθικότητα. Όμως, η ανηθικότητα του καπιταλισμού πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο διακριτική προκειμένου να είναι γοητευτική. Όπως δεν απατά κανείς τη γυναίκα του φανερά, έτσι δεν πρέπει να απατά και τον συνέταιρό του φανερά. Ο καπιταλισμός δεν χρειάζεται απατεώνες, αλλά πονηρούς και ευέλικτους απατεωνίσκους, προκειμένου το παιχνίδι να γίνεται όσο το δυνατό λιγότερο ανιαρό και επικίνδυνο. Στον καπιταλισμό τα παιχνίδια πρέπει να παίζονται με κανόνες και όλα να φαίνονται ευπρεπή. Όμως, αλίμονο στον καπιταλιστή που δεν παραβαίνει διακριτικά και με τρόπο τους κανόνες και που είναι πράγματι ευπρεπής. Η γοητεία του σωστού καπιταλιστή συνίσταται στην ικανότητά του να είναι απατεώνας χωρίς να φαίνεται».