Τι κάνει μια νεαρή και γεμάτη ερωτικούς χυμούς γάτα σε ένα σπίτι όπου τα μόνα αρσενικά είναι ένας ευνουχισμένος γάτος και μια παλιά φωτογραφία; Φυσικά, υποφέρει. Αυτό ακριβώς κάνει και η Λουκρητία, η φοβερή γάτα του Αρκά, αντιμετωπίζοντας τη σκληρή της μοίρα -το μόνο σκληρό πράγμα μέσα στο σπίτι- πότε με κρίσεις καταστρεπτικού θυμού, και πότε με κρίσεις καταστρεπτικότερου χιούμορ. Σε κάθε περίπτωση όμως, "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος": γιατί ο Καστράτο, ο γάτος του σπιτιού, αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες της, και πολύ περισσότερο αδυνατεί να τις καταλάβει. Αυτός ζει ευτυχισμένος λατρεύοντας την κυρία του -και τον Σοπέν, που με αμφιλεγόμενη δεξιοτεχνία παίζει η κυρία στο πιάνο. Εκτός από την κυρία και τη μουσική τίποτε άλλο δεν φαίνεται να απασχολεί τον Καστράτο, γιατί όπως παρατηρεί η Λουκρητία, αυτός είναι ευνουχισμένος και τα έχει γράψει όλα στα αυτιά του.