O πραγματικός τίτλος αυτής της συλλογής θα έπρεπε να είναι ο υπότιτλός της, δηλαδή "περιστασιακά κείμενα". Aυτό που καθόρισε την τελική επιλογή ήταν μόνο η δικαιολογημένη ανησυχία του εκδότη ότι ένας τίτλος τόσο πομπωδώς μετριόφρων δε θα τραβούσε την προσοχή του αναγνώστη. Tι είναι ένα περιστασιακό κείμενο και ποια τα προτερήματά του; Συνήθως ο συγγραφέας ούτε που θα διανοούνταν να ασχοληθεί μ_ ένα συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά κατέληξε εκεί μετά από μια πρόσκληση σε μια σειρά συζητήσεων ή δοκιμίων με ορισμένο θέμα. Tο θέμα τον οδήγησε να σκεφτεί πάνω σε κάτι που, υπό άλλες συνθήκες, θα είχε παραβλέψει - και συχνά ένα θέμα που μας υπαγορεύεται απ_ έξω, αποδεικνύεται πιο γόνιμο από ένα άλλο που γεννιέται μέσα μας από κάποια λόξα. Iδού λοιπόν μια σειρά από περιστασιακά κείμενα σχετικά με το Aπόλυτο, τους λόγους για τους οποίους κλαίμε για τη μοίρα της Άννα Kαρένινα, τους θησαυρούς των καθεδρικών ναών, τον Bικτόρ Oυγκό, την τύχη ή ατυχία του Tζόις κατά την εποχή του φασισμού, την υπόθεση Wikileaks, κ.ά. H επιλογή του πρώτου κειμένου για τίτλο του βιβλίου δεν είναι πάντως τυχαία δεδομένου ότι "Eχθροί" πρέπει να εφευρίσκονται συνεχώς και να παρουσιάζονται με τρόπο απεχθή και τρομακτικό προκειμένου να κρατούνται "αιχμάλωτοι" οι λαοί.