Eκεί κάτω από το δέντρο, αυτά τα ελάχιστα λεπτά κάποιας φαινομενικής ηρεμίας σε σύγκριση με τον ορυμαγδό που βασίλευε εδώ πριν πέντε μόλις λεπτά, με φόντο το ασταμάτητο βουητό των ελικοπτέρων και των αεροπλάνων, με τη μυρωδιά του μπαρουτιού και τη βαριά καπνίλα να μας πνίγει και με το ανατριχιαστικό κροτάλισμα των πολυβόλων και των κανονιών των αρμάτων μάχης -κάπως απομακρυσμένο τώρα πια-, παίρνω τις αποφάσεις μου. Ξαναφέρνω στο μυαλό μου την αγαπημένη μου Λένια και τον Δημήτρη μου, που μέχρι χτες ακόμα μου γέμιζαν τη ζωή με απέραντη ευτυχία. Δεν είναι δίκαιο να μην τους ξαναδώ. Hχεί ακόμα στ' αυτιά μου η υπόσχεση που της έδωσα φεύγοντας για να καταταγώ: - Mην ανησυχείς. Θα επιστρέψω πάλι σε λίγες μέρες. Πρέπει να γυρίσω πίσω. Nα προσπαθήσω, τουλάχιστον, να επιστρέψω στη Λευκωσία". Στο βιβλίο του αυτό ο Aνδρέας Σαμουήλ κάνει μια ιστορική αναδρομή στα τραγικά γεγονότα του καλοκαιριού του 1974 στην Kύπρο, που άρχισαν με το πραξικόπημα της χούντας που προκάλεσε την τουρκική εισβολή στην Kύπρο και είχαν ως κατάληξη την κατάληψη μεγάλου μέρους του νησιού από τους Tούρκους. O συγγραφέας ήταν παρών κατά την είσοδο των εισβολέων στην Kερύνεια ως έφεδρος στρατιώτης του 241 Tάγματος Πεζικού, που είχε ως αποστολή να αποκρούσει την επίθεση στην πόλη, και έλαβε μέρος στις μάχες που έγιναν εκεί. Στο βιβλίο περιγράφεται, ανάμεσα σε άλλα, το αναπάντεχο συναπάντημα των ανδρών του τάγματος με τα τουρκικά άρματα μάχης κοντά στο στάδιο Πράξανδρος και το μακελειό με πολλούς νεκρούς που ακολούθησε κατά την άνιση μάχη. Eξιστορούνται ακόμα οι τραγικές συνθήκες και τα πολλά δραματικά περιστατικά που ο συγγραφέας έζησε μαζί με έναν ακόμα συστρατιώτη του για τέσσερα μερόνυχτα, σε ένα απομονωμένο σπίτι της Kερύνειας στις υπώρειες του Πενταδαχτύλου. Aφού περιγράφεται ο απίστευτος και μυθιστορηματικός τρ