Σελιδοποιώντας το βιβλίο με τις κούκλες, βρεθήκαμε σιγά-σιγά να παρακολουθούμε τα παιδάκια που τις φτιάχναν και τις παίζαν. Όπως αραδιάζαμε και ξεχωρίζαμε τις φωτογραφίες, μόνο τις φωνές τους που δεν ακούγαμε. Παρακολουθούμε εδώ τη χαρά του παιχνιδιού, την αγωνία της κατασκευής, τον θαυμασμό για το αποτέλεσμα και την έκπληξη για τα απλά υλικά που θα μας χαρίσουν θαύματα. Τόσες φατσούλες που παρελαύνουν αφοσιωμένες στον μαγικό κόσμο του κουκλοθεάτρου! Και ξεφυλλίζοντας, πατάς στις μύτες των ποδιών, να μη διαταράξεις τη συγκέντρωση του μαθητευόμενου μάγου, που λίγο αργότερα θα σου επιδείξει και το ταλέντο του ηθοποιού, του παραμυθά και του κουκλοπαίχτη. Ενός παιδιού, δηλαδή, που παίζει και ξαναδημιουργεί τον κόσμο.