Στην ιστορικο-φιλολογική αυτή μελέτη, με τίτλο «Κ.Π. Καβάφης και Δημοτικό Τραγούδι», εξετάζεται ο επίμονος, συνεχής, αλλά εν πολλοίς κρυμμένος ποιητικός διάλογος της καβαφικής ποίησης με τη δημοτική παράδοση. Αφετηρία της εργασίας υπήρξε μία βασική παρατήρηση: ότι η ποιητική του δημοτικού τραγουδιού απασχόλησε τον Καβάφη καθ' όλη τη διάρκεια της δημιουργικής του πορείας σε τέτοιο βαθμό και κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αναχθεί σε ουσιαστική παράμετρο της ποιητικής του τέχνης, η οποία ωστόσο εμφανίζεται ή λειτουργεί κατά τρόπο διαφορετικό από τους σύγχρονους ομότεχνούς του. Η σχέση που ο Αλεξανδρινός ανέπτυξε με τη συγκεκριμένη ποιητική παράδοση είναι εντελώς πρωτότυπη, καθώς συνειδητά απέφυγε τον εύκολο δρόμο της επιφανειακής μίμησης. Αντιθέτως, κινήθηκε δυναμικά τόσο στο επίπεδο της μοροής με την αξιοποίηση των ευδιάκριτων, αλλά και "κρυμμένων" μετρικών δυνατοτήτων του ιαμβικού δεκαπεντασύλλαβου και άλλων δημοτικών μέτρων (δωδεκασύλλαβου και δεκατρισύλλαβου) -όσο και στο επίπεδο του περιεχομένου, με την προωθημένη αφομοίωση στοιχείων από τη θεματική του δημοτικού τραγουδιού. Η έρευνα επεκτάθηκε σε κάθε δυνατή πηγή πληροφοριών ή μαρτυριών που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη μελέτη αυτή, όπως για παράδειγμα στοιχεία που αφορούν στον βίο, την παιδεία και την πνευματική διαμόρφωση του Καβάφη κατά την κρίσιμη περίοδο της παιδικής και νεανικής του ηλικίας. Στον τομέα αυτό χρήσιμη στάθηκε η αναζήτηση στοιχείων στο Αρχείο Κ.Π. Καβάφη, όταν αυτό στεγαζόταν ακόμα στη Βιβλιοθήκη του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού, όπου και βρισκόταν η Βιβλιοθήκη του ποιητή, καθώς επίσης στις ακόλουθες βιβλιοθήκες: της Βουλής των Ελλήνων, της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου, της Γενναδείου, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, του Πανεπιστημίου Κύπρου. Έγινε επίσης έρευνα στο Αρχείο του Ε.Λ.Ι.Α., ενώ αποδοτική υπήρξε η αναζήτηση και η απόκτηση σπάνιου έντυπου και φωτογραφικού ολικού. Η μελέτη γνωστού αλλά και νέου αρχειακού υλικού, συνέβαλε στην κατανόηση βασικών παραμέτρων της φιλολ