Στην παρούσα έρευνα-μελέτη εξετάζονται οι συνθήκες στις οποίες εμφανίστηκε και εξελίχθηκε το φαινόμενο της "μακρονησιώτικης τρέλας", κατά την περίοδο που στο νησί "φιλοξενήθηκαν" πολιτικοί εξόριστοι. Χωρίς δραματοποιήσεις ή στερεοτυπικές αντιλήψεις για τις ψυχικές παθήσεις και τους πάσχοντες εξόριστους, αναζητούνται τα χαρακτηριστικά των προσώπων. Ποιοί ήταν οι "τρελοί" της Μακρονήσου, οι προσωπικές τους ιστορίες, η "τρέλα" που τους βασάνισε και η "μετα-αναμορφωτική" τους ζωή. Διερευνώνται ακόμη οι πολιτικές, κοινωνικές, ψυχολογικές, κλινικές συνθήκες που όρισαν την αντιμετώπισή τους, όπως και οι αναπαραστάσεις της "μακρονησιώτικης τρέλας" στην καλλιτεχνική δημιουργία. Γίνεται μια απόπειρα να λυθεί η "σιωπή" και να τεθεί προς "συζήτηση" το θέμα. Μόνο μέσα από τη νοηματοδότηση της "μακρονησιώτικης τρέλας" και την κατανόησή της μπορεί εντέλει να επέλθει και η κάθαρση. Διαδικασία που μάλλον συνέβη με όλες τις έως τώρα μελέτες που έγιναν για τη Μακρόνησο αλλά και τον Εμφύλιο γενικότερα. Η διενεργηθείσα έρευνα στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στο σύνολο της υπάρχουσας βιβλιογραφίας για τη Μακρόνησο, στο αρχειακό υλικό του Δημόσιου Ψυχιατρείου στο Δαφνί, στο οποίο εισήχθη μεγάλος αριθμός "τρελών" Μακρονησιωτών, και του Δρομοκαΐτειου. Συμπληρωματικά στοιχεία εντοπίστηκαν στον Τύπο, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και στο μητρώο της Πανελλήνιας Ένωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου. Η έκδοση περιλαμβάνει επίσης: κατάλογο "τρελών" Μακρονησιωτών, σχετικό δημοσίευμα του ποιητή Γιώργου Μυλωνογιάννη, έως πρόσφατα άγνωστα στοιχεία για τον "ψυχίατρο της Μακρονήσου" Αντώνη Παλαιολόγο και αδημοσίευτο πρωτογενές φωτογραφικό υλικό.