Δικηγόρος, ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σημαντική μορφή της συριακής αντιπολίτευσης κατά του Άσαντ, η Ραζάν Ζαϊτούνε προσπαθούσε να συλλέξει στοιχεία που θα τεκμηρίωναν την ενοχή του καθεστώτος, αλλά και κάποιων φονταμενταλιστικών οργανώσεων, για τη διάπραξη αναρίθμητων εγκλημάτων. Παράλληλα, κατέγραφε μαρτυρίες βασανισθέντων και φυλακισμένων αντιστασιακών. Τον Δεκέμβριο του 2013 η Ζαϊτούνε και τρεις σύντροφοί της απάγονται. Έκτοτε, η τύχη τους αγνοείται. Στο Με ζέση, η Ζυστίν Ωζιέ, ακτιβίστρια και η ίδια σε διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις, ανασυνθέτει το πορτρέτο της Ραζάν Ζαϊτούνε -μιας μοντέρνας γυναίκας με γαλάζια μάτια, που αγαπά τη σειρά Δόκτωρ Χάουζ, το ιταλικό φαγητό, τη Σιμόν ντε Μποβουάρ και το έργο της Βιρτζίνια Γουλφ- και ξετυλίγει το νήμα της πρόσφατης συριακής ιστορίας. Παραμένοντας πιστή στα πραγματικά γεγονότα, η Ωζιέ χρησιμοποιεί μια γλώσσα λογοτεχνική, δηλώνει τον απόλυτο σεβασμό και την ταύτισή της με όσους αγωνίζονται, ίσως χωρίς ελπίδα, για ελευθερία και αξιοπρέπεια και προβαίνει σε μια δύσκολη αυτοκριτική για τα όρια και την ειλικρίνεια της δικής της στράτευσης.