Μια σκληρη? γραμμη? ει?ναι η μεθο?ριος, πολυ? μεγαλυ?τερης ε?ντασης απο? αυτη? των επικρατειω?ν που διαχωρι?ζει. Στους πολιτικου?ς χα?ρτες, ενω? κα?θε επικρα?τεια ε?χει το δικο? της ελαφρυ? χρω?μα, η διαχωρι?ζουσα γραμμη? της μεθορι?ου ει?ναι παντου? μαυ?ρη. Μια γραμμη? που αξι?ζει την προσοχη? μας. Η μεθο?ριος ο?μως εκτο?ς απο? διαχωριστικη? γραμμη? μπορει? να λειτουργη?σει και ως γραμμη? φυγη?ς, με την παραμεθο?ριο γη να μην υφι?σταται ως το τε?ρμα αλλα? ως αφετηρι?α για το πιο πε?ρα. Η ε?ννοια της μεθορι?ου δεν συνδε?εται μο?νο με τις επικρα?τειες των χωρω?ν, αλλα? μπορει? να αφορα? γενικα? τις σχε?σεις των ανθρω?πων, ακο?μα και οριοθετη?σεις των ψυχικω?ν πεδι?ων στο εσωτερικο? κα?θε ανθρω?που. Ει?ναι χαρακτηριστικο? ο?τι ως μεθο?ριος αναφε?ρεται απο? τον Πλα?τωνα και ο υ?πνος: «Δοκει? ει?ναι του ζην και του μη ζην». Με τη Μεθο?ριο επικεντρωνο?μαστε στα ο?ρια, το?σο απο? την πλευρα? του πλαισι?ου που με την υ?παρξη? του ευνοει? η? αποθαρρυ?νει τη δημιουργικη? ζωη? ο?σο και απο? την πλευρα? της υπε?ρβαση?ς του.