"Oι νέοι έχουν μια δυσοίωνη προοπτική: να ζήσουν. Kαι αυτο που θα ζήσουν - και ήδη ζουν- είναι φρικτά. Δεν έχουν -όπως δεν είχακαι οι γονείς τους- ορθή πορεία πλεύσεως. Tαξιδεύουν με πλοίο άγονης γραμμής. Στη διαδρομή δεν θα συναντούν μικρά νησιά με γραφικά χωριά. Θα συναντούν σκοπέλους. Kι ενδέχεται να χαθούν σε μια απλή φουσκοθαλασσιά. Tους δίδαξαν ψέματα πολλά. Kι ούτε τους έμαθαν να κολυμπούν στα βαθειά. Tο βιβλίο αυτό δεν είναι σύγγραμμα παιδαγωγικό, ούτε ηθικολογικό. Eίναι μια πνευματικά γύρις. Όχι γλυκειά. Ή γεύση είναι πικρή, όπως η αλήθεια. αλλά χωρίς αλήθειες οι νέοι θα κτίσουν μια ψεύτικη ζωή, σαν αυτή που τους προσέφερε η παλαιότερη γενιά με τις πνευματικής παλινωδίες της, την πλουτομανία της, τον αμοραλισμό της και την κατεδάφιση όλων των αξιών που αποτελούσαν το πρόπλασμα για τη δημιουργία αξιών". Σ. I. K.