Αυτό το πολύ γνωστό μυθιστόρημα του Αμπού αποτελεί τον καθρέφτη της μετεπαναστατικής Ελλάδας, μιας Ελλάδας ληστοκρατούμενης λόγω της ανικανότητας της Αντιβασιλείας που είχε εγκαταλείψει στην μοίρα τους τους πολεμιστές των άτακτων σωμάτων Επανάσταστης και της ηλιθιότητας των διαφόρων κυβερνήσεων που πίστευαν ότι εξοντώνοντας τους ληστές εξόντωναν και την ληστεία. Ο Αμπού, προσωπικότητα πολυσχιδής με πολλές ικανότητες και ταλέντα -υπήρξε ιστοριογράφος, πολιτειολόγος, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος, περιηγητής, επιστολογράφος, μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, θεατρικός συγγραφέας, τεχνοκριτικός, ακόμη και οικονομολόγος- περιγράφει με τρόπο γλαφυρό και σατιρικό αυτήν την κατάσταση την οποία βίωσε ο ίδιος κατά την μακροχρόνια παραμονή του στην Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι ένα απο τα αριστουργήματα της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας.