Σικάγο, 1893. Ένας άνθρωπος έχτισε τον επίγειο παράδεισο. Ένας άλλος έχτισε δίπλα του την κόλαση. Η απίστευτη ιστορία δύο ανδρών, ενός αρχιτέκτονα και ενός κατά συρροή δολοφόνου, που η μοίρα ένωσε με έναν παράξενο τρόπο... Ο αρχιτέκτονας ήταν ο Ντάνιελ Χάντσον Μπέρμαν, ένας ευφυής διευθυντής τεχνικών έργων και δημιουργός πολλών από τα σημαντικότερα κτίρια των ΗΠΑ, όπως του Κτιρίου Φλατάιρον στη Νέα Υόρκη και του Σταθμού Γιούνιον στην πρωτεύουσα Ουάσινγκτον. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και ξεπερνώντας σημαντικές δυσκολίες, κατάφερε να κατασκευάσει τη διάσημη Λευκή Πόλη, γύρω από την οποία στήθηκε η Διεθνής Έκθεση του Σικάγου. Ο δολοφόνος ήταν ο Χένρι Χ. Χολμς, ένας νεαρός, ευπαρουσίαστος γιατρός που, σε μια μοχθηρή παρωδία της Λευκής Πόλης, έχτισε ακριβώς στα δυτικά του χώρου της έκθεσης το δικό του "Ξενοδοχείο της Διεθνούς Έκθεσης" - ένα μέγαρο βασανιστηρίων που περιλάμβανε τραπέζι ανατομίας, θάλαμο αερίων και κρεματόριο. Ο Χολμς χρησιμοποίησε το δέλεαρ της μεγάλης έκθεσης και τα δικά του σατανικά θέλγητρα για να παρασύρει αμέτρητες νεαρές κοπέλες στον θάνατο. Μια αφήγηση που συνδυάζει τον θαυμασμό για τα ιστορικά στοιχεία με την έξαψη ενός εξαιρετικού μυθιστορήματος.