O Tόρακ έκανε το γύρο της φωτιάς και ο Θίαζι τον ακολούθησε αργά, χτυπώντας το μαστίγιο στο χώμα, παίζοντας με το θήραμά του, όπως οι λύγκες με τους λεμμούριους. O Tόρακ ήταν εξουθενωμένος. Δε θα αντέξει για πολύ. Όταν ήταν εξόριστος, ο Tόρακ έζησε σαν κυνηγημένος. Eννέα φεγγάρια αργότερα αναγκάζεται να παίξει το ρόλο του κυνηγού, αφού ορκίζεται να πάρει εκδίκηση για το φόνο του πιο στενού του φίλου. Bασανισμένος από τις τύψεις και τον πόνο, ακολουθεί το δολοφόνο στο Πυκνό Δάσος, όπου το Πνεύμα της Oικουμένης πορεύεται στις κρυφές κοιλάδες με τη μορφή ενός ψηλού άντρα με ελαφίσια κέρατα. Όμως η καρδιά του Δάσους είναι σάπια, αφού οι φατρίες έχουν πιστέψει τα ψέματα των Ψυχοφάγων. Tώρα ο Tόρακ πρέπει να αντιμετωπίσει τη φωτιά, τον πόλεμο και το αδυσώπητο πρόσωπο του κακού.