Πλάι στο λιβάδι, όπου έβοσκαν οι αγελάδες κι έτρεχαν τα άλογα, ήταν ένας παλιός πέτρινος τοίχος. Mέσα σ' αυτόν τον τοίχο, κοντά στον αχυρώνα και την αποθήκη του σιταριού, είχε το σπίτι της μια κεφάτη ποντικοοικογένεια του αγρού. Aλλά οι γεωργοί είχαν φύγει, είχαν εγκαταλείψει τον αχυρώνα και η αποθήκη έμενε άδεια. Kαι καθώς ο χειμώνας όλο και πλησίαζε, τα ποντικάκια άρχισαν να μαζεύουν καλαμπόκι και καρύδια και στάχυα και άχυρα. Όλα δούλευαν μέρα νύχτα. Όλα, εκτός από το Φίλιππο. "Φίλιππε, γιατί δεν δουλεύεις;" ρωτούσαν. "Πως δεν δουλεύω!" έλεγε ο Φίλιππος. "Mαζεύω ηλιαχτίδες για τις κρύες, μουντές χειμωνιάτικες μέρες"