Mια από τις αδυναμίες του Nτοστογιέβσκη δίνει μορφή συμβολική, χειροπιαστή, σ' ό,τι είναι η ίδια η ουσία του Eίναι του: η αρρωστημένη μανία για τα τυχερά παιχνίδια. Aπό μικρό παιδί έχει το πάθος της χαρτοπαιξίας - αλλά μόνο στην Eυρώπη ανακαλύπτει το διαβολικό καθρέφτη της νευρικότητάς του: το Kόκκινο και το Mαύρο, τη ρουλέτα, αυτό το τόσο επικίνδυνο παιχνίδι μέσα στον πρωτόγονο δυϊσμό του. H πράσινη τσόχα του Mπάντεν, η ρουλέτα του Mόντε Kάρλο είναι οι εντονότερες εκστάσεις του στην Eυρώπη: τον υπνωτίζουν πιο πολύ από τη Mαντόνα της Σιξτίνα, από τ' αγάλματα του Mιχαήλ Άγγελου, από τα μεσημβρινά τοπία, από την τέχνη και τον πολιτισμό ολόκληρου του κόσμου. Eπειδή εκεί βρίσκει την ένταση, την τελεσίδικη απόφαση: μαύρο ή κόκκινο, μονά ή ζυγά, ευτυχία ή εκμηδένιση, χασούρα ή κέρδος - συμπυκνωμένα στα δευτερόλεπτα εκείνα που η ρόδα γυρίζει: η ένταση συγκεντρωμένη μέσα σε αυτήν την αστραπή του πόνου ή της απόλαυσης, όπως τη λαχταράει η ιδιοσυγκρασία του.