Ο Προφήτης εκδόθηκε το 1923 και θεωρείται δικαίως το αριστούργημα του Γκιμπράν. Με επιρροές από τον χριστιανισμό, τον σουφισμό, τον ινδουισμό και τη θεοσοφία, επικεντρώνεται στη σημασία της πνευματικής αγάπης που μπορεί να συνδέσει τους ανθρώπους, ενώ είναι παράλληλα ένα από τα πιο ευπώλητα ποιητικά βιβλία όλων των εποχών. Στον Προφήτη αλλά και σε άλλα βιβλία του, που έχουν εικονογραφηθεί από τον ίδιο με μυστικιστικά σχέδια, εκφράζονται οι βαθύτερες ορμές της ανθρώπινης ψυχής και του πνεύματος, ενώ η ανθρώπινη επικοινωνία και συνύπαρξη γίνεται το κύριο αντικείμενο του ποιητικού στοχασμού. Ο ίδιος ο ποιητής πίστευε πως ο Προφήτης ήταν το σημαντικότερο έργο του. Είχε πει χαρακτηριστικά: "Πιστεύω πως, από τότε που συνέλαβα τον Προφήτη στο όρος Λίβανος, δεν μπορώ να υπάρξω χωρίς αυτόν. Φαίνεται πως έγινε ένα τμήμα του εαυτού μου... Φύλαξα το χειρόγραφο για τέσσερα χρόνια προτού το παραδώσω στον εκδότη μου, επειδή ήθελα να είμαι βέβαιος, απόλυτα βέβαιος, πως κάθε του λέξη είναι ό,τι καλύτερο έχω να προσφέρω". Το αίτημα της καθολικής αγάπης που διαπνέει τον Προφήτη του Γκιμπράν τού προσδίδει μια οραματική, όσο και απτή διάσταση. Είναι ένα έργο του οποίου το μήνυμα παραμένει και σήμερα επίκαιρο όσο και αναγκαίο.