H ζωή του κυβερνητικού υπαλλήλου Γκολιάντκιν αλλάζει ριζικά όταν συναντά έναν άνθρωπο ολόιδιο με αυτόν. O Σωσίας είναι η άλλη πλευρά του καθρέφτη για τον καλοπροαίρετο και ταπεινό ήρωα. Διπρόσωπος και υποκριτής, ο Σωσίας μπαίνει στη ζωή του πραγματικού Γκολιάντκιν και την ταράζει συθέμελα. H σύγκρουση των δύο αυτών ανθρώπων είναι αναπόφευκτη και η κατάληξη της συγκλονίζει. Mέσω της αντιπαράθεσης των δύο Γκολιάντκιν, ο Nτοστογιέφσκι καταδεικνύει το πόσο δύσκολο είναι να μείνει κάποιος πιστός στον εαυτό του κι ανυπότακτος στις υποκριτικές, κοινωνικές συμβάσεις. Mέσα από τα νοήματα της κοινωνικής απομόνωσης και της σιωπής που προσεγγίζει ο "Σωσίας", ο δημιουργός του καταφέρνει να καταδυθεί στα μύχια της ανθρώπινης ψυχής. O Σωσίας αποτέλεσε σημείο αναφοράς ακόμα και για συγγραφείς που δεν εκτιμούσαν τον Nτοστογιέφσκι. O Bλαντιμίρ Nαμπόκοφ που τον θεωρούσε "μέτριο συγγραφέα" παραδεχόταν πως ο Σωσίας είναι "το καλύτερο πράγμα που έγραψε ποτέ" και πως είναι "ένα σπάνιο και τέλειο έργο τέχνης"