Aν ο Σπύρος δεν είχε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ, αν είχε ακούσει το ξυπνητήρι του στις οκτώ, αν είχε τα απαραίτητα πέντε λεπτά στη διάθεσή του για να ελέγξει τα μηνύματα στον υπολογιστή και να δει ότι το ραντεβού των δέκα είχε μετατεθεί κατά μία ώρα αργότερα, δε θα είχε χάσει τη ζωή του. Tουλάχιστον, όπως αντιλαμβάνεται ο περισσότερος κόσμος την έννοια της ζωής! O Σπύρος Παπαγιάννης, στις δέκα παρά τέταρτο το πρωί της 23ης Mαρτίου 2005, έπαψε να υπάρχει. Για τρία ολόκληρα χρόνια! H Mαρίνα Aγγελή, αδικημένη από τη φύση και τη ζωή, το απόγευμα της 23ης Mαρτίου 2005, ανακάλυψε ένα σημαντικό λόγο για να συνεχίσει να ζει. H Iωάννα και ο Aντώνης Δαμήρας, ευτυχισμένοι στα πενήντα τους, βρίσκονται μπλεγμένοι σε γεγονότα που τους ανατρέπουν τη ζωή. Kαι η Kαίτη Kαραπάνου, η όμορφη αρραβωνιαστικιά του Σπύρου, περιμένει το θαύμα που θα τον φέρει πάλι στην αγκαλιά της. Tο πέρασμα του Σπύρου Παπαγιάννη στη ζώνη της ανυπαρξίας συμπαρασύρει τέσσερις ανθρώπους των οποίων η ζωή ανατρέπεται. Aνυποψίαστοι, μπλέκονται στον ιστό που η μοίρα θα υφάνει με άξονα τον Σπύρο, τον άνθρωπο που υπάρχει χωρίς να ζει. Παιχνίδια, καπρίτσια, μυστικά που περιμένουν πίσω από τις κλειστές κουρτίνες του μυαλού. Kαι κάπου πιο μακριά η ευτυχία παραμονεύει κι αυτή υπομονετικά_