Όταν ο Οβίδιος εξορίστηκε από τη Ρώμη σε μια πόλη στη Μαύρη Θάλασσα, βρέθηκε σε απόγνωση αντικρίζοντας το αφιλόξενο και βάρβαρο περιβάλλον. Όπως πολλοί Έλληνες και Ρωμαίοι, ο Οβίδιος πίστευε ότι στα όρια του κόσμου του σταματούσε και ο πολιτισμός. Ήταν άραγε η εξορία του Οβίδιου τόσο κακή όσο ισχυριζόταν; Πώς ήταν στην πραγματικότητα να ζει κανείς στις παρυφές των αρχαίων αυτοκρατοριών, πέρα από τα σύνορα του γνωστού κόσμου; Χάρη στις αρχαιολογικές ανασκαφές, είμαστε πλέον σε θέση να γνωρίζουμε ότι τα σύνορα των αυτοκρατοριών, τις οποίες θεωρούμε «καρδιά» του πολιτισμού, στην πραγματικότητα ήταν μέρη που ανθούσαν. Μέρη όπου σταδιακά άρχισε να ξεθωριάζει η αντίθεση μεταξύ «πολιτισμένων» και «βάρβαρων», όπου οι κανόνες δεν ίσχυαν πάντα, όπου παντρεύονταν διαφορετικοί πολιτισμοί και όπου φυλές νομάδων έχτιζαν τις δικές τους πόλεις. Ο Όουεν Ρις μάς ταξιδεύει από τους αμμώδεις δρόμους, που ακολουθούσαν τα καραβάνια στο Μαρόκο, στους παγωμένους χειμώνες της Μαύρης Θάλασσας, από την Κο Λόα στην Κοιλάδα του Ερυθρού Ποταμού στο Βιετνάμ μέχρι τα μαστιγωμένα από τη βροχή οχυρά νότια του Τείχους του Αδριανού, και εξερευνά τις ισχυρές αυτοκρατορίες και τους διαφορετικούς λαούς στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική μέσα από ένα πρίσμα που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον αρχαίο κόσμο.