Εικονοκλάστης, ανατρεπτικός, διεισδυτικός, χρήσιμα παρεμβατικός, ανένδοτα υποκειμενικός, αλλά ταυτόχρονα και βαθιά αντικειμενικός, με γλώσσα γλαφυρότατη και γραφή καταιγιστική, ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος ρίχνει μια ανατομική ματιά στη Μεταπολίτευση και τους πρωθυπουργούς της που δεν θα περάσει απαρατήρητη. Δεν αποκλείεται δε να γίνει και σημείο αναφοράς στο μέλλον… Πάνος Λαζαράτος Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Ο ίδιος ο συγγραφέας διερωτάται ωστόσο: Πρόκειται άραγε για μια ψυχρή «ανατομική ματιά» ενός πολιτικού επιστήμονα, που κάνει και ιστορική έρευνα, πάνω στο έργο και το ιστορικοπολιτικό αποτύπωμα των δέκα πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης; Μέσω δε αυτών, για μια συνολική «ακτινοσκόπηση» της περιόδου; Ή πρόκειται για μια παρέμβαση στις εξελίξεις από έναν ενεργό πολίτη, ο οποίος καταγγέλλει ατοπήματα ανθρώπων που πρωθυπούργευσαν και αναδεικνύει παθογένειες καταστάσεων που –πιθανόν και εξαιτίας τους– κακοφόρμισαν, με στόχο να έχει κάποια συμβολή στη βελτίωση της τρέχουσας πολιτικής πραγματικότητας; Γράφοντας με γλώσσα συχνά αιχμηρή, αλλά –κατά πρόθεση τουλάχιστον– και με ιστορική ευθυδικία, ο συγγραφέας επιδιώκει τη σύζευξη αυτών των δύο στόχων: Να παραδώσει ένα πόνημα γραμμένο ταυτόχρονα με ματιά κριτική προς τους «κεντρικούς εξουσιαστές», παράλληλα όμως και παρεμβατική, με την (αφελή;) ελπίδα πως αυτό δεν θα περάσει απαρατήρητο από όσους διαμορφώνουν σήμερα, αλλά και όσους θα μελετήσουν αύριο, τους θεσμικούς και πολιτικούς όρους λειτουργίας της Δεύτερης, κατ’ άλλους Τρίτης, Ελληνικής Δημοκρατίας… Απόσπασμα από το βιβλίο