Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει! Ο Παφ, παρέα με τον φίλο του Ντάνι, αφού στη διαδρομή, κάθε λίγο και λιγάκι αναγκάζονταν να σπρώχνουν το παλιό τζιπ για να πάρει μπροστά, έφτασαν επιτέλους στην κατασκήνωση του βουνού, όπου τους περίμεναν, εκτός από το λιτό φαγητό, κάποια δυσάρεστα, όπως η συνάντηση με τον ¨Τρισκατάρατο¨ στο δάσος, και κάποια νυκτόβια ζώα, αλλά και ευχάριστα, όπως η εκπληκτική θέα, οι πυγολαμπίδες, οι διαγωνισμοί, η σπηλιά που έβγαζε κρύο αέρα, και το χιόνι που ανακάλυψαν σε κάποια χαράδρα. Ώσπου κάποια μέρα, εντελώς απρόσμενα, εμφανίστηκε ο Πέτρος. Έφταιγε, άραγε, ο Παφ που εκτοξεύτηκε από την κούνια μέσα σε ένα θάμνο, που καθάριζε κρεμμύδια όλη τη μέρα, που τον κυνήγησε ένα τσοπανόσκυλο, ή ο υπερβολικός εγωισμός του;