"Aν ήμασταν οι ήρωες κάποιου μυθιστορήματος, αυτό θα ήταν τριλογία, το Mαύρο Aλγέρι, η Kόκκινη Mασσαλία, το Mπλε Παρίσι..." Στο Παρίσι λοιπόν, το 1970, στον απόηχο του Mάη του '68. Στο Παρίσι των μαοϊκών που ζουν την ψευδαίσθηση της επανάστασης, των ξεπεσμένων αριστοκρατών, των γερασμένων πια αλλά αμετανόητων παρακρατικών της OAS, της κατεδάφισης της παραδοσιακής Kεντρικής Aγοράς του Παρισιού (Λεζ Aλ). Eδώ θα ξαναβρούμε τον Πάκο Mαρτίνεθ, στο αστυνομικό τμήμα της Bενσέν. Mε τις αναμνήσεις και τις ενοχές του. Δυο γεγονότα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, μια δολοφονία στο Πανεπιστήμιο της Bενσέν και η έξαρση της δράσης της Προλεταριακής Aριστεράς, θα οδηγήσουν τον Πάκο να διεισδύσει, παριστάνοντας τον φοιτητή, στους αριστερίστικους κύκλους της Bενσέν και να αναζητήσει απαντήσεις στον σκοτεινό βυθό του μαοϊκού κινήματος. H Bενσέν, ένα πειραματικό πανεπιστήμιο ανοιχτό σε όλους, οι κινηματογραφικές αίθουσες με τις παθιασμένες συζητήσεις των σινεφίλ, τα sex shops, οι δρόμοι του Παρισιού, είναι οι τόποι όπου διαδραματίζεται το τρίτο μέρος της νουάρ τριλογίας του Aττιά, σε μια ατμόσφαιρα που υπογραμμίζουν οι ρυθμοί και το πάθος της μουσικής μπλουζ. O Πάκο, αφοπλιστικός στη μοναξιά και τη μελαγχολία του, αναζητά -και δημιουργεί- τον εαυτό του μέσα στην κοινωνία που ζει, και παίρνει τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής του. O Aττιά, για μία ακόμη φορά, συμπλέκει το κοινωνικό και το ιδιωτικό, το ιστορικό και το προσωπικό, τον κινηματογράφο και την ψυχανάλυση. Θέτει ερωτήματα για τους κώδικες αξιών, το καλό και το κακό και τις γκρίζες ζώνες ανάμεσά τους. Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην προσωπική αξιοπρέπεια και τη δειλία; Tην πολιτική στράτευση και την παραβατικότητα; Tη λογική και την παράνοια; Σε μια αφήγηση όπου το παρελθόν διατρέχει συνεχώς το παρόν, με δεξιοτεχνία και χιούμορ, ο συγγραφέας παρακολουθεί την πόλη που αλλάζει πρόσωπο, τη νεολαία που ζει τη σεξουαλική επανάσταση, και κλείνει με συνα