...Κι έπειτα, σύμφωνα με τη θεωρία που υποστήριζε ο Βιαν και που ουδόλως επινοημένη ήταν, τα όρια ανάμεσα στον ερωτισμό και την πορνογραφία, ανάμεσα στην πορνογραφία και το άσεμνο, ανάμεσα στην αξιοσέβαστη και την άλλη λογοτεχνία, είναι άκρως ασαφή (οι καλύτεροι ειδήμονες και οι πιο σχολαστικοί δικαστές το ξέρουν καλά αυτό): η διαστροφή βρίσκεται στο μυαλό του αναγνώστη και η απλή περιγραφή ενός δέντρου μπορεί να προκαλέσει σ' εκείνον τον οποίο ο δαίμονας του σεξ γαργαλάει επίμονα οράματα που το Σατυρικόν ή ο μαρκήσιος ντε Σαντ (τον οποίο ο Βιαν δικαίως κατατάσσει είτε μεταξύ των φιλοσόφων είτε μεταξύ των κωμικών και μη ερωτικών συγγραφέων) μόλις που σκιαγραφούν δειλά.