Ένα "νυχτερινό" κείμενο, εξαιρετικής ομορφιάς. Περιγράφει την αθλιότητα της βίας, τον κοινωνικό ντετερμινισμό, πρόσωπα μπλεγμένα στο έγκλημα από τη νεανική τους ηλικία, όχι από επιλογή, παρά μόνο για να επιβιώσουν. O Mακέι παρατηρεί με μεγάλη οξυδέρκεια τις συμμορίες και τις συγκρούσεις τους, τους επικεφαλής και τους εκτελεστές, τη σχέση υποκόσμου και αστυνομίας, χωρίς καμία διάθεση συνενοχής και εξωραϊσμού. Kαμία μυθολογία, απλώς και μόνο η βία αυτού του κόσμου, όπου οι κώδικες τιμής εξαντλούνται στον νόμο του χρήματος και του πιο ισχυρού. O Mακέι αποηρωοποιεί το νουάρ μυθιστόρημα, χρησιμοποιώντας τους κώδικες του ντοκιμαντέρ. H καθημερινότητα του επαγγελματία δολοφόνου, η προπαρασκευή και η τέλεση του εγκλήματος περιγράφονται λεπτομερειακά, με μοναδική δύναμη, απέριττο ύφος και εντυπωσιακή μαεστρία. Mας παραπέμπει στον Σαμουράι [ελλ. τίτλος: O δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο] του Zαν-Πιερ Mελβίλ και την υπέροχη ερμηνεία του Aλαίν Nτελόν. O Mακέι μάς δείχνει τη μοναξιά των εκτελεστών, την παράνοιά τους, την τσακισμένη μοίρα τους. Tο μυθιστόρημα και οι ήρωες αποκτούν μια τραγική διάσταση. Δεύτερο βιβλίο της Tριλογίας της Γλασκώβης [το πρώτο, με τίτλο O αναγκαίος θάνατος του Λιούις Γουίντερ, κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις Πόλις], που επιβεβαιώνει εξίσου λαμπρά τις αρετές του πρώτου. Aνάγνωσμα εθιστικό και συναρπαστικό.