Ο έρωτας και ο θάνατος σε πολλαπλές αποχρώσεις, η ομορφιά και η δημιουργία, η μοναξιά και οι κοφτερές δαγκάνες της νοσταλγίας, η φθορά, η απειλή και ο κύκλος του χρόνου που τείνει να κλείσει δίνουν το στίγμα της νέας, 8ης κατά σειρά, ποιητικής συλλογής του Στάθη Κουτσούνη. Το αιφνίδιο, οι μεταπτώσεις και το διαφεύγον, καθώς και το παιχνίδι ανάμεσα στον κόσμο και το είδωλό του στον καθρέφτη, στην εικόνα και την πραγματικότητα, στο βλέμμα και την αντανάκλασή του, στην τέχνη και τη ζωή οδηγούν σε αναζήτηση νέων τρόπων έκφρασης. Το γνωστό και κατακτημένο ύφος του ποιητή ανανεώνεται, χωρίς ωστόσο να απομακρύνεται από τα βασικά χαρακτηριστικά του.