Ο Γιόχαν Βέραγκουτ είναι ένας επιτυχημένος και πλούσιος ζωγράφος, αλλά δυστυχεί, και αυτός και η σύζυγός του η Αντέλε, σ’ έναν γάμο χωρίς αγάπη. Οι δυο τους ζουν ουσιαστικά χωριστά στην όμορφη εξοχική κατοικία τους, το Ροσχάλντε. Εκείνη στην κυρίως έπαυλη, εκείνος απομονωμένος στο υποστατικό που έχει μετατρέψει σε ατελιέ – δυο ξένοι που τους κρατούν ενωμένους μόνο οι συμβάσεις και η αγάπη για τον μικρότερο γιο τους, τον Πιερ. Η αδυναμία του Γιόχαν στον μικρό του γιο και ο φόβος του μήπως χάσει κάθε σταθερότητα στη ζωή του τον κρατούν αιχμάλωτο στο Ροσχάλντε. Ώσπου η μοίρα χτυπά μ’ έναν απροσδόκητο τρόπο την πόρτα του... Ένα μυθιστόρημα σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό, όπου ο νομπελίστας Χέρμαν Έσσε διοχετεύει τη θλίψη από τον δικό του αποτυχημένο γάμο, θέτοντας ταυτόχρονα ένα ευρύτερο ερώτημα: Μπορεί ένας καλλιτέχνης, ένας στοχαστής, να ζήσει όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, με τις χαρές και τις λύπες μιας συνηθισμένης ζωής, ή είναι καταδικασμένος στην παντοτινή μοναξιά της δημιουργίας; «Η βράβευση του Έσσε […] τιμά ένα ποιητικό επίτευγμα που στο σύνολό του απεικονίζει τον αγώνα ενός ανθρώπου που ακολουθεί την κλήση του με σπάνια πίστη». Από τη βράβευση του ΧΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ με το ΝΟΜΠΕΛ Λογοτεχνίας το 1946