Μέσα από τον τόμο αυτό και την αφήγηση του αείμνηστου Προέδρου Σπύρου Κυπριανού, εξιστορούνται γεγονότα της περιόδου 1932-1959, δηλαδή από την γέννησή του μέχρι τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το πνεύμα της εποχής, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενδυνάμωσε τις ήδη έντονες διεκδικήσεις ελευθερίας υπόδουλων λαών, στην βάση του διεθνούς δικαίου, της αυτοδιάθεσης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γαλουχημένος με αυτά τα ιδεώδη, ο Σπύρος Κυπριανού ξεκίνησε την δική του δράση υπέρ των δικαίων της Κύπρου, μια δράση που έμελλε να διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή. Ιδιαιτέρως φωτίζεται η δεκαετία του 1950 και ο άγνωστος, εν πολλοίς, πολιτικός και διπλωματικός αγώνας του νεαρού Σπύρου Κυπριανού, κατά της βρετανικής αποικιοκρατίας, τον οποίο διεξήγαγε ως εκπρόσωπος της Κυπριακής Εθναρχίας στο Λονδίνο, την καρδιά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Ο Σπύρος Κυπριανού ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στην διαφώτιση της βρετανικής κοινής γνώμης. Επίσης, ενημέρωνε τακτικά για το Κυπριακό σημαντικότατους Βρετανούς πολιτικούς, κυρίως του Εργατικού Κόμματος, των Φιλελευθέρων, ακόμα και ορισμένους Συντηρητικούς. Οι πολιτικοί εκείνοι, αλλά και πλήθος απλών Βρετανών πολιτών, υποστήριξαν ενεργά τον αγώνα των Κυπρίων για ελευθερία. Στο βιβλίο καταγράφονται οι εντονότατες διαφωνίες μεταξύ των τότε κυβερνή­σεων των Συντηρητικών και της αντιπολίτευσης των Εργατικών και των Φιλελευθέρων, των οποίων η πολιτική στάση διέφερε δραστικά, σε θέματα αρχών και χειρισμού, τόσο στο θέμα της Κύπρου όσο και των άλλων βρετανικών αποικιών. Περιγράφεται επίσης η στενή συνεργασία του Σπύρου Κυπριανού με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και παρουσιάζεται η άγνωστη, έως τώρα, αλληλογραφία τους για τα κρίσιμα θέματα του αγώνα. Ο παρών τόμος προσφέρει στην ιστορική έρευνα πολλά άγνωστα στοιχεία και αναλύει τις ανυπέρβλητες δυσκολίες του αγώνα, τις παγίδες και τους ωμούς εκβιασμούς της βρετανικής κυβέρνησης των Συντηρητικών, τα αδιέξοδα και την ανάγκη λήψης δυσκολότ