Το θεατρικό έργο Στις Θάλασσες του Βορρά, το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1917, είναι ένα από τα πρώτα δραματικά έργα του Ο’ Νηλ. H υπόθεση εκτυλίσσεται πάνω στο φαλαινοθηρικό πλοίο Atlantic Queen λίγο πριν από τη 1:00 μ.μ. στα τέλη Ιουνίου του 1895. Το πλοίο είναι παγιδευμένο ανάμεσα σε παγόβουνα και η δράση λαμβάνει χώρα στην καμπίνα του καπετάνιου. Η σχέση των ανθρώπων με τη φύση είναι ένα κοινό μοτίβο που διατρέχει το μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής λογοτεχνίας, ειδικά όταν πρόκειται για το ταξίδι του ανθρώπου σε οριακές συνθήκες, όπως στην άγρια φύση ή στα παγωμένα νερά μιας θάλασσας. Συγγραφείς του 19ου αιώνα, όπως ο Χέρμαν Μέλβιλ και ο Τζακ Λόντον, απέρριψαν τη ρομαντική ιδέα της αρμονικής διαβίωσης του ανθρώπου στη φύση. Αντίθετα, παρουσίασαν τη φύση ως μια ισχυρή, αδιάφορη και ανεξέλεγκτη δύναμη. Στο έργο του Ο’ Νηλ, ο Καπετάνιος Κήνεϋ καταφέρνει να επιβιώσει, αλλά με τρομερό κόστος. Όσον αφορά τις προεκτάσεις του έργου στη σύγχρονη εποχή, μπορούμε να παρατηρήσουμε το ζήτημα της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και των απαιτήσεων που η εκάστοτε εποχή εγείρει από εκείνη. Προκύπτει, λόγου χάρη, το ερώτημα: πώς θα αντιδρούσε μια σύγχρονη γυναίκα στη θέση της κυρίας Κήνεϋ; Τέλος, από το έργο διαφαίνεται ο θαυμασμός του Ο’ Νηλ προς το αρχαίο ελληνικό δράμα. Το πλήρωμα μοιάζει με χορό αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και το έργο υιοθετεί τις συμβάσεις του αρχαιοελληνικού δράματος.