Το Σχεδίασμα για μια επιστημονική ψυχολογία (1895) είναι θεμελιακό έργο της Φροϋδικής βιβλιογραφίας, που αφορά τις απαρχές της ψυχανάλυσης, και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1950. Εκδίδεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα. «Εμπεριέχει τον πυρήνα ενός σημαντικού τμήματος των μεταγενέστερων φροϋδικών ψυχολογικών θεωριών. Η ανακάλυψή του [και η μεταθανάτια έκδοσή του από τα κατάλοιπα του Φρόιντ] ρίχνει φως σε ορισμένες από τις πιο σκοτεινές βασικές υποθέσεις του Φρόιντ. […] Συνέβαλε στην κατανόηση του θεωρητικού έβδομου κεφαλαίου της Ερμηνείας των ονείρων [και] στοιχειώνει επίσης σχεδόν όλα τα μεταγενέστερα θεωρητικά κείμενα του Φρόιντ» από τις Δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας (1911) μέχρι το Πέραν της αρχής της ευχαρίστησης (1920) και Το Εγώ και το Αυτό (1923), ως τη Σύνοψη της ψυχανάλυσης (1938), ένα από τα τελευταία γραπτά του Φρόιντ. Διατρέχει βασικά το σύνολο του φροϋδικού έργου και περιέχει σπερματικά σχεδόν κάθε ιδέα που βρίσκουμε σε αυτό: από τη διερεύνηση της συνείδησης και την έννοια του ασυνειδήτου, καθώς και εκείνες της ψυχικής ενέργειας και της ορμής, μέχρι «την επίδραση του περιβάλλοντος στον οργανισμό καθώς και την αντίστοιχη αντίδραση του οργανισμού».