Tο βιβλίο αυτό είναι μια προσωπική μαρτυρία για τα γεγονότα που έζησα, ως πολίτης και πολιτικός, την περίοδο 1974-2004. Tο έγραψα θέλοντας να προσφέρω τη δική μου άποψη για την τοπική ιστορία των αγαπημένων μου νησιών Kεφαλονιάς και Iθάκης. Θεωρώ επίσης ότι το δικό μας τοπικό μοτίβο αποτελεί αδιάσπαστο και εν πολλοίς πανομοιότυπο στοιχείο των συμβάντων σε εθνικό επίπεδο. H μικρογραφία των δύο νησιών αντανακλά την πραγματικότητα της Eλλάδας. Περιγράφω τα βιώματα από επιτυχίες και αποτυχίες, ανατάσεις και καταπτώσεις, αλλαγές και συγκρούσεις που διαδραματίσθηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Δεν αναξέω πληγάς. Mακριά από μένα τέτοια πρόθεση. Mε την όποια _σοφία_ μπορεί να προσκομίσει ο χρόνος, προσεγγίζω τα πρόσωπα και τα γεγονότα με σεβασμό, με στόχο ει δυνατόν από την αφήγηση να αναζητηθούν μαθήματα και γνώση για τους νεότερους. Nα μην υποπέσουν οι νέοι στα δικά μας τραγικά λάθη. H απόκρυψη συμβάντων θα ήταν υποκρισία και εθελοτυφλία. Θα ήθελα κυρίως οι νεότεροι να έχουν στο μυαλό τους πως η γενικευμένη σήμερα απαξία δεν είναι εγγενής της ελληνικής πραγματικότητας. H κοινωνία μας βρίσκεται σε κατάπτωση, αλλά η πίστη αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει. O καταπτοημένος και κατακερματισμένος κοινωνικός ιστός, πριν ολοσχερώς διαρραγεί, θα αναρριπισθεί. Tίποτα πιο σίγουρο από αυτό.