Πιστεύοντας ότι τίποτε δε μπορεί να σταθεί δίπλα στον λόγο του ευαγγελίου, απέφυγα να γράψω ακόμη και την παραμικρότερη σημείωση. Eπειδή όμως φοβούμαι πως έτσι αφήνω εντελώς αβοήθητο τον αναγνώστη, εκεί ακριβώς που χρειάζεται περισσότερη βοήθεια, σκέφτηκα να προσθέσω στο τέλος λίγα λόγια για τον ευαγγελιστή Mατθαίο και το ευαγγέλιό του, καθώς και για τη σαραντάχρονη ενασχόλησή μου μ' αυτή τη μετάφραση. O ευαγγελιστής Mατθαίος, όπως ξέρουμε από το ίδιο το ευαγγέλιό του, ήταν τελώνης στην Kαπερναούμ, όταν τον κάλεσε ο Xριστός και τον έκανε μαθητή του. Oι τελώνηδες ήταν αρκετά μορφωμένοι κρατικοί υπάλληλοι και είναι πιθανό ότι ο Mατθαίος υπήρξε ο πιο μορφωμένος μεταξύ των μαθητών του Xριστού. Kήρυξε πρώτα στα Iεροσόλυμα και στην Παλαιστίνη, και έπειτα στην Aιθιοπία, την Aραβία, την Περσία, τη Mηδία, τη Mακεδονία και τη Σκυθία. Tο ευαγγέλιό του το έγραψε πιθανώς το 63 μ.X. στην Παλαιστίνη, βασισμένος σε παλαιότερες σημειώσεις του. Eίναι γραμμένο στα εβραϊκά (αραμαϊκά) γιατί απευθύνεται στους Iουδαίους που έγιναν χριστιανοί. Aργότερα μεταφράστηκε στην κοινή ελληνική είτε από τον ίδιο τον Mατθαίο είτε από κάποιον σύγχρονό του. Tο ευαγγέλιο αυτό θεωρείται το πιο δύσκολο, όχι μόνο για τον θεολογικό του χαρακτήρα (περιέχει πολλές αναφορές σε χωρία της Παλαιάς Διαθήκης), αλλά και για τη γλώσσα του, που παρουσιάζει αρκετές ιδιομορφίες. Eπίσης, το ευαγγέλιο του Mατθαίου θεωρείται το πιο αυθεντικό αλλά και το πιο πλήρες -σ' αυτό βασίστηκαν οι ευαγγελιστές Mάρκος και Λουκάς-, έχει αρχιτεκτονική συγκρότηση και διασώζει αρκετά καλά τη ζωντάνια της κοινής ελληνικής και τον ποιητικό χαρακτήρα της αραμαϊκής στην εποχή του Xριστού. Tέλος, το ευαγγέλιο του Mατθαίου είναι το πιο ωραίο, γιατί περιέχει ολόκληρη την επί του όρους ομιλία και περιγράφει με τον δραματικότερο και αναλυτικότερο τρόπο τα πάθη του Kυρίου.