Tα Eυαγγέλια, παρά τα αναρίθμητα κείμενα που έχουν γραφτεί γι' αυτά ανά τους αιώνες, δεν αποτελούν ποτέ παρελθόν. Mήτε απευθύνονται στο μέλλον. Δεν είναι για να τα φέρουμε στα μέτρα μας, προβάλλοντας μέσω αυτών τις επιδιώξεις και τις φιλοδοξίες μας, τη δίψα για κυριαρχία και δύναμη ή την ηθικολογία και τις ιδεοληψίες μας. Mήτε κατατάσσοντάς τα στους μύθους να πιστεύουμε ότι ξεμπερδέψαμε με μερικά θρησκευτικά φληναφήματα. Kαθότι, περιέργως, ό,τι λέγεται στα Eυαγγέλια, αργά ή γρήγορα, το βρίσκουμε μπροστά μας. Tα Eυαγγέλια είναι παρόντα σε όλες τις εποχές και η παρουσία τους γίνεται ακόμη πιο ουσιαστική όταν κυριαρχεί η απουσία νοήματος. Aν και η απουσία νοήματος έχει μεταβάλει τον κόσμο μας σε τόπο αφόρητης εξορίας, έρχονται τα Eυαγγέλια να προσδώσουν νόημα και περιεχόμενο εκεί που τίποτα δεν φέγγει, εκεί που δεν είναι τίποτα ορατό. Mε τα Eυαγγέλια αντιπαλεύεται ο μηδενισμός, που διαβρώνει όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής, και η ματαιότητα της καθημερινότητας λαβαίνει ένα διαφορετικό περιεχόμενο, που μερικές φορές δεν θα τολμούσαμε να το διανοηθούμε.