Ένας άντρας τρέχει στον δρόμο πανικόβλητος. Σκοντάφτει στους περαστικούς, φωνάζει, κάνει σπασμωδικές κινήσεις. Οι γύρω του τον κοιτάζουν με απορία, τον αποφεύγουν, τον κρίνουν. Μέχρι που διακρίνουν πίσω του ένα λιοντάρι. Πόσες φορές δεν κάνουμε το ίδιο; Βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε τις αντιδράσεις των άλλων —ακόμη και τις δικές μας— ως υπερβολικές, ακατανόητες, ανεξήγητες. Κι όμως, συχνά πίσω τους κρύβεται ένα αόρατο λιοντάρι: το τραύμα. Το τραύμα λειτουργεί σαν θηρίο που μας καταδιώκει χωρίς να φαίνεται. Κατευθύνει τις πράξεις μας, διαμορφώνει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που νιώθουμε, που αντιδρούμε. Ο συγγραφέας, έχοντας ο ίδιος περάσει από την εμπειρία του τραύματος, μας βοηθάει να το αναγνωρίσουμε. Μας δείχνει πώς το σώμα μας μιλάει μέσα από συμπτώματα, σιωπές και εκρήξεις. Η θεραπεία είναι εφικτή. Το λιοντάρι μπορεί να εξουδετερωθεί. Μέσα από μια στοχευμένη φροντίδα του νευρικού μας συστήματος, με αλλαγή οπτικής, με νέες συνδέσεις και απελευθέρωση της παγωμένης ενέργειας, το τραύμα χάνει τη δύναμή του. Με ένα πρακτικό πλάνο 28 ημερών και απλές καθημερινές αλλαγές, μπορούμε να σπάσουμε τον κύκλο του φόβου. Να πάψουμε να τρέχουμε. Να γυρίσουμε και να δούμε πως το λιοντάρι δεν είναι πια εκεί. Το νευρικό μας σύστημα παίζει μεγάλο ρόλο τόσο στη δημιουργία του τραύματος όσο και στη θεραπεία του. Ένα ατύχημα, μια κακοποίηση, ένα οποιοδήποτε σοβαρό, δυσάρεστο γεγονός δεν προκαλεί τις ίδιες αντιδράσεις σε όλους. Βάσει ερευνών, το ένα τρίτο των «θυμάτων» θα αποκατασταθεί ψυχολογικά σύντομα, το ένα τρίτο θα καθυστερήσει περισσότερο και το ένα τρίτο θα καθηλωθεί στο γεγονός, θα είναι μόνιμα σε καθεστώς τραύματος. Η λειτουργία του νευρικού συστήματος επηρεάζεται από τις προηγούμενες εμπειρίες μας, αλλά, αν κατανοήσουμε τις αδυναμίες του, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα αναπόφευκτα δυσάρεστα που θα βρεθούν στον δρόμο μας.