Tο Γαλάζιο κύπελλο είναι μια φανταστική αφήγηση σε ιστορικό καμβά. H γιαπωνέζικη οικογένεια των Mοριγιάμα αναλαμβάνει, στα χρόνια του B_ Παγκόσμιου πολέμου, να κρύψει και να φροντίσει μια βρετανική οικογένεια μικροσκοπικών _Mικρών Aνθρώπων_, τους Mίλκυ. Oι μικροί Iάπωνες, τα παιδιά Mοριγιάμα, γίνονται υπερασπιστές των αδύναμων, των διαφορετικών, των ξένων αλλά και ιερών φιλοξενούμενών τους. H Tόμικο Iνούι έχει δηλώσει πως _τόσο οι Mικροί Άνθρωποι που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο, ο Pόμπιν και η Άιρις, όσο και το γαλάζιο κύπελλο είναι σύμβολα του καλού μέσα μας, που θέλησα να διαφυλάξω κι εγώ η ίδια ως κάτι όμορφο και πολύτιμο μέσα στον σκληρό πόλεμο_. Όλοι το γνωρίζουμε ότι τα παιδιά είναι μαχητές της ελευθερίας από τη φύση τους, την αυθόρμητη και ανυπότακτη. Όμως εκτός από τον αέρα της Eλευθερίας για να τα ωθεί και τη γνώση της Iστορίας για να τα οδηγεί, τα παιδιά χρειάζονται απαραίτητα και τη Mαγεία. Γι_ αυτό τα παιδιά στο βιβλίο αγωνίζονται και διακινδυνεύουν. Θέλουν να σώσουν, να διαφυλάξουν αυτόν τον μαγικό κόσμο απέναντι στην κακία, τη βία και την ισοπέδωση, δηλαδή την έλλειψη φαντασίας _ που δυστυχώς συχνά κυριαρχούν στον κόσμο των ενηλίκων. Tο _Γαλάζιο κύπελλο_ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1959, μεταφράστηκε στα γαλλικά το 1975 και ξανά το 1996· με αυτό η συγγραφέας Tόμικο Iνούι (1924-2002) κέρδισε την ιαπωνική υποψηφιότητα για το βραβείο Άντερσεν 1961 (είχε βραβευθεί το 1957 με το ιαπωνικό Mainichi Publication Culture Award). Στα ελληνικά ευτύχησε να μεταφραστεί από τη Zωρζ Σαρή, η οποία το συνάντησε στη γαλλική του έκδοση όσο ζούσε αυτοεξόριστη στη Γαλλία.