Ένα αποσπασματικό μυθιστόρημα. Το αριστούργημα που παραλίγο να καταστραφεί, ενός από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα. Ο Φίλιπ Γουάιλντ, άντρας με ευφυΐα, πνεύμα, περιουσία και πελώριο όγκο, είναι συνηθισμένος να υπομένει απανωτές ταπεινώσεις στα χέρια της συζύγου του – της νεαρής, λιγνής και ελαφρών ηθών Φλόρας. Σε ένα μυθιστόρημα που έγραψε ένας από τους εραστές της και το έδωσε στον γιατρό, ένα «εξοργιστικό μυθιστόρημα» που καταγράφει τις απιστίες της, εμφανίζεται ως Η Λώρα μου. Εξευτελισμένος, ο Γουάιλντ εξακολουθεί να βρίσκει χαρά στη ζωή παραδινόμενος στην αυτοεξόντωσή του, αρχίζοντας με την αφαίρεση των δαχτύλων των ποδιών του. Ο Ναμπόκοφ, επειδή προαισθανόταν ότι δεν θα κατόρθωνε να ολοκληρώσει Το πρωτότυπο της Λώρας, άφησε οδηγίες να καεί το χειρόγραφο μετά τον θάνατό του. Επί τριάντα χρόνια, η γυναίκα του, και αργότερα ο γιος του, ο Ντμίτρι, συζητούσαν αν έπρεπε να ακολουθήσουν την επιθυμία του συγγραφέα ή όχι. Αυτό το μυθιστόρημα –που παραλίγο να καταστραφεί– παρουσιάζεται τώρα για πρώτη φορά και συνοδεύεται από μια εισαγωγή του Ντμίτρι Ναμπόκοφ για το τελευταίο σπουδαίο βιβλίο του πατέρα του και για τη δύσκολη απόφαση να το εκδώσει.