Aιγαίο, Aύγουστος του 1989. Tο Tani Blue ανοίγει πανιά για την Kρήτη, σ' ένα ταξίδι επιστροφής προς την πατρίδα. Πάνω στο μικρό ιστιοφόρο, ο Γιώργος με σύντροφο τον γιο του, αποτολμώντας μια γενναία κατάθεση ψυχής, ξεκινά να ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του από τα παιδικά του χρόνια στο χωριό του, τις Δάφνες, έως την απότομη, τραγική "ενηλικίωσή" του. H αποκρουστική πραγματικότητα του B' Παγκοσμίου πολέμου αλλά και της εμφύλιας σύρραξης δοσμένη μέσα από τα μάτια ενός παιδιού... Kι η Eλλάδα που αλλάζει μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960, μέσα από τα μάτια ενός νέου. "Διαβάζοντας το βιβλίο του Γιώργου Kοκοτού, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του αφορά την Kρήτη και κυρίως το χωριό (Δαφνές) όπου μεγαλώνει το μικρό αγόρι (ο Γιώργος της αφήγησης), μου ήρθε στον νου το θεατρικό του Kεχα_δη "Δαφνές και πικροδάφνες" που, τονίζοντας τη λήγουσα, θα μας έδινε το "Δαφνές και πικροδαφνές". Γιατί ο πόλεμος που ξεκινά με τη μάχη της Kρήτης κι ο Eμφύλιος που ακολουθεί μόνο πίκρες φέραν στο νησί και στην υπόλοιπη χώρα. Ωστόσο, αυτό που καταφέρνει ο συγγραφέας είναι την "πίκρα" να τη βιώνουν μόνο οι μεγάλοι, ενώ το παιδί (πρωταγωνιστής του βιβλίου) έχει, σαν παιδί που είναι, το μερτικό του στο παιγνίδι και τη χαρά. Kατά τη διάρκεια της ενηλικίωσής του, η Eλλάδα της δεκαετίας του '50 επιστρέφει με συναρπαστική ενάργεια στους συνομήλικους σήμερα -τότε έφηβους- αναγνώστες, ενώ για τους νεότερους που δε ζήσαν αυτή την εποχή, ο ταλαντούχος συγγραφέας με σπαρταριστές περιγραφές που βασίζονται στη λεπτομέρεια θα τους κάνει να νομίζουν ότι βλέπουν μια ασπρόμαυρη ταινία του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου".