Το βιβλίο «Χρήστος Ν. Χρηστάκης. Με τα μάτια του κύριου “Και”», μία έκδοση του ΟΜΜΑ / Οφθαλμολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, θα μπορούσε να είναι μια βιογραφία. Όμως δεν είναι. Πιο σωστά, είναι ένα ταξίδι ανακάλυψης, όχι μία αλλά πολλές ματιές που φέρνουν στο φως το πώς κατάφερε και χώρεσε σε μια ζωή όλα του τα πάθη και τις αγάπες ο «κύριος Kαι», ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες οφθαλμιάτρους, ένας έφηβος ενενήντα (μόλις) χρόνων χωρίς όρια, η ίδια η χαρά της ζωής: ο Δρ Χρήστος Ν. Χρηστάκης. Το παρατσούκλι «κύριος Και», τού το κόλλησε ο νονός του, Αλέξανδρος Βαμβέτσος, όταν διάβασε τα αποτελέσματα των επιτυχόντων στις εισαγωγικές εξετάσεις για την Ιατρική. Ο Χρηστάκης έδινε από πείσμα για δεύτερη φορά κι όπως λέει ο ίδιος: «Απογοητεύτηκα που δεν πέτυχα την πρώτη φορά, αλλά και πείσμωσα. Δεν σταμάτησα. Έδωσα εξετάσεις για δεύτερη φορά. Περάσαμε 113. Στην Ιατρική Θεσσαλονίκης. Εγώ ήμουν ο 113ος! Κι όπως διαβάζαμε στην εφημερίδα τα ονόματα των επιτυχόντων, μετά το προτελευταίο όνομα είδαμε: “και Χρήστος Χρηστάκης”. Ήταν τότε που πήρε τηλέφωνο ο νονός μου, ο Αλέξανδρος Βαμβέτσος, τον πατέρα μου και του είπε: “Αν και ο γιος σου μπήκε ως “κύριος Και”, συγχαρητήρια». Ο Χρήστος Ν. Χρηστάκης ήταν (και είναι) άνθρωπος του πάθους! Με τη δουλειά του, τις κόρες του, τη γυναίκα του, τους φίλους του, το χορό, τη μουσική, τη θάλασσα, την ιστιοπλοΐα. Έβλεπε και ζούσε τον κόσμο αλλιώς. Και μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται απαντώντας σε δεκάδες ερωτήσεις, μετά από ατέρμονες συζητήσεις με τη δημοσιογράφο Μελίνα Αδαμοπούλου. «Δεν είμαι κανένα αστέρι», λέει ο ίδιος για τον εαυτό του. «Είμαι ένας κοινός άνθρωπος που έζησε μία μάλλον κοινή ζωή και που έγινε γιατρός από αγάπη για τον άνθρωπο».