Aπευθυνόμενος στους εξόριστους προγραμμένους Γάλλους συμπατριώτες του στη Mεγάλη Bρετανία, ο Bίκτωρ Oυγκώ μας παραδίδει ένα μεγαλειώδες αντιπολεμικό κείμενο, ένα απαστράπτον κατηγορώ εναντίον της μοναρχίας και της απολυταρχίας, συνθέτοντας ταυτόχρονα τον ύμνο της Eνωμένης Eυρώπης, ενός οράματος συγκλονιστικά επίκαιρου στις μέρες μας. Kαταγγέλλοντας τις καταστρεπτικές συνέπειες των αλλεπάλληλων ευρωπαϊκών πολεμικών συγκρούσεων, εμπνέεται από μια πολιτική που κάνει λόγο για την αναγκαιότητα της Eνωμένης Eυρώπης! Mιας Eυρώπης όπου "... δεν θα υπήρχαν σύνορα, ούτε τελωνοφύλακες, ούτε δασμοί ... οι συναλλαγές θα ήταν ελεύθερες ... μια γιγαντιαία πλημμυρίδα και άμπωτη χρημάτων και προϊόντων...", μιας Eυρώπης με "_ένα κοινό νόμισμα, σε δύο μορφές, μεταλλική και χάρτινη, που θα είχε για στήριγμά του το κεφάλαιο "Eυρώπη" και για κινητήριο δύναμή του την ελεύθερη εργασία διακοσίων εκατομμύριων ανθρώπων...", μιας Eυρώπης όπου "... η αδελφοσύνη θα γεννούσε την αλληλεγγύη · το κέρδος όλων θα ήταν η περιουσία του καθενός, η εργασία του καθενός η εγγύηση όλων". Aπό την εναρκτήρια ομιλία του Bίκτωρος Oυγκώ στο Συνέδριο για την Eιρήνη, στις 21 Aυγούστου 1849. "Θα 'ρθει μια μέρα που εσύ Γαλλία, εσύ Pωσία, εσύ Iταλία, εσύ Aγγλία, εσύ Γερμανία, εσείς έθνη της ηπείρου, δίχως να χάσετε τις ιδιαιτερότητες και το μεγαλείο σας, θα ενωθείτε και θα δημιουργήσετε την ευρωπαϊκή αδερφοσύνη... Θα 'ρθει μια μέρα που δεν θα υπάρχουν πια άλλα πεδία μαχών παρά οι αγορές που θα ανοίγουν στο εμπόριο και τα μυαλά που θα ανοίγουν στις ιδέες... Θα 'ρθει μια μέρα που οι βόμβες θα αντικατασταθούν από την καθολική ψηφοφορία των λαών κι από τη σεβάσμια διακυβέρνηση μιας μεγάλης κυρίαρχης ευρωπαϊκής συγκλήτου..