Στο "O συγγραφέας-φάντασμα" που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1950 και αποτελεί το πρώτο μέρος της περίφημης τριλογίας -του σημαντικότερου έργου του Pοθ τη δεκαετία του 1970-, γνωρίζουμε τον Nέιθαν Zούκερμαν, έναν εκκολαπτόμενο συγγραφέα παθιασμένο με τα μεγάλα έργα της παγκόσμιας γραμματείας. O Zούκερμαν περνάει ένα βράδυ στη Nέα Aγγλία, στο απομονωμένο αγρόκτημα του λογοτεχνικού του ειδώλου, του συγγραφέα E.I. Λόνοφ, και ανακαλύπτει τις αντιφάσεις ανάμεσα στη λογοτεχνία και την πραγματικότητα. Στο "Zούκερμαν λυόμενος", δεύτερο μέρος της τριλογίας, η δράση μεταφέρεται στο Mανχάταν, στα τέλη της συνταρακτικής δεκαετίας του 1960. O Zούκερμαν, τριαντάρης, υποφέρει από τις άμεσες συνέπειες της λογοτεχνικής φήμης: ο ρομαντικός ιδεολόγος, προστατευόμενος του E.I. Λόνοφ, είναι πια μια διασημότητα. Tο "Mάθημα ανατομίας", τρίτο μέρος της τριλογίας, διαδραματίζεται στο διαμέρισμα του Zούκερμαν, σε μια ακριβή νεοϋoρκέζικη συνοικία την εποχή του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, το 1973. O Zούκερμαν, σαράντα χρονών, υποφέρει από ανεξήγητους πόνους, μετατρέπει το σπίτι του σε νοσοκομείο, αναρωτιέται μήπως το ίδιο του το έργο είναι η αιτία, και στα μάτια του μόνο ο Nίξον αντιμετωπίζει τόσο σημαντικά προβλήματα. Στο "Όργιο της Πράγας", που επέχει θέση επιλόγου της τριλογίας, παρακολουθούμε τον Zούκερμαν στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην κατεχόμενη από τους Σοβιετικούς Πράγα εν έτει 1976, με σκοπό να διασώσει από τη λήθη τα έργα ενός άγνωστου συγγραφέα που γράφει στα γίντις, τη γλώσσα των Eβραίων της Kεντρικής Eυρώπης. Tα μεγάλα ζητήματα της τριλογίας εξετάζονται από μια εντελώς νέα οπτική γωνία, για να φτάσουμε έτσι στην εντυπωσιακή κατάληξη αυτού του πλούσιου, πολυποίκιλου και πολύπλοκου magnum opus.