Η θέσπιση και λειτουργία ΕΝΟΣ σχολείου, του σχολείου της γειτονιάς, για ΟΛΟΥΣ τους μαθητές χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς είναι το ζητούμενο στην εκπαίδευση της νέας εποχής. Ο λόγος για ΕΝΑ Ανοικτό σχολείο Δημοκρατικό, Ανθρώπινο, Κοινωνικό, Ελεύθερο, Ευέλικτο, Πολυγλωσσικό, Ψηφιακό με κύριο πρωταγωνιστή το Μαθητή ο οποίος θα είναι ισότιμα συμμέτοχος και ενεργός συνοδοιπόρος στα δρώμενα της σχολικής τάξης και το επίκεντρο των ραγδαία σημειούμενων αλλαγών στην εκπαίδευση και στην κουλτούρα του εφήμερου. Πρόκειται για ΕΝΑ σχολείο με κύριο γνώρισμα την αποδοχή της ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (divercity) στο οποίο (πρέπει να) παρέχεται συμπεριληπτική εκπαίδευση στο ΣΥΝΟΛΟ των μαθητών σε μια οικονομικά αναπτυσσόμενη ψηφιακή Ελλάδα και Κύπρο και να διακρίνεται για τις καινοτόμες ιδέες και πρακτικές προσβλέποντας στην απόκτηση των απαραίτητων δεξιοτήτων που θα εγγυώνται στο μαθητή την κοινωνική και επαγγελματική του καταξίωση. Μια παρόμοια μετεξέλιξη του σύγχρονου ελληνικού σχολείου (θα) συνάδει άλλωστε με τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (1994) για παροχή ισότιμης εκπαίδευσης στα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η έμφαση των κατά καιρούς επιχειρούμενων μεταρρυθμιστικών εγχειρημάτων σε Ελλάδα και Κύπρο πρέπει να εστιάζεται σε μια «global agenda» φιλόδοξων στόχων και δράσεων που θα αναβαθμίζουν ποιοτικά το πολυσχιδές έργο του σύγχρονου εκπαιδευτικού. Η διδακτική και υποστηρικτική επενέργειά του (πρέπει να) στοχεύει στην ψυχοκοινωνική ολοκλήρωση κάθε μαθητή χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς στη νέα εποχή της μαγικής εικόνας, της γνώσης και της (υπερ)πληροφορίας.